| niedziela, 21 lutego 2021 roku Dodał: Sławomir Niedźwiecki |
|
Шануйце родную мову! Са святам!
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego obchodzony jest 21 lutego, począwszy od roku 2000. Proklamowany został na 30. sesji Konferencji Generalnej UNESCO w listopadzie 1999 r. z inicjatywy Bangladeszu. Główną ideą Dnia jest upowszechnianie wiedzy na temat bogactwa różnorodności językowej świata i jej znaczenia dla ochrony różnorodności kulturowej, a także dla zrównoważonego rozwoju społeczeństw i całej Planety. Dzień służy także promocji szeroko pojętej wielojęzyczności, a co za tym idzie – podkreśleniu roli nauki języków obcych w edukacji. |
Tegoroczna edycja przypada na okres wzmożonej aktywności pandemii COVID-19, dokonującej bezprecedensowych strat i zakłóceń w funkcjonowaniu systemów edukacyjnych na całym świecie. Przyczynia się także do dalszego pogłębienia istniejących od dawna zjawisk nierówności w dostępie do edukacji, prowadzących do marginalizacji i wykluczeń z życia społecznego. Temat Dnia „Wspieranie wielojęzyczności na rzecz integracji społecznej i przeciw wykluczeniom w edukacji” podkreśla rolę zarówno języków ojczystych, jak i wielojęzyczności jako czynników sprzyjających integracji społecznej i inkluzywności w edukacji. Bez nich niemożliwe jest osiągnięcie głównego założenia Agendy 2030 dla zrównoważonego rozwoju, aby nikogo nie pozostawić w tyle. Edukacja, której podstawą jest język ojczysty, czy, ściślej mówiąc – język matczyny – pierwszy z którym człowiek ma do czynienia – musi rozpoczynać się od najwcześniejszych lat, jeśli ma stać się fundamentem rozwoju, a także wyższych etapów nauki, częstokroć w innym już języku. Zwracając uwagę na znaczenie właściwej opieki i edukacji wczesnoszkolnej, tegoroczne obchody Dnia pełnią także rolę apelu kierowanego do decydentów, nauczycieli, wychowawców i rodziców o ich większe zaangażowanie w edukację wielojęzyczną i edukację włączającą jako narzędzi odbudowy i ożywienia systemów nauczania niszczonych przez pandemię COViD-19. Hasło tegorocznych obchodów koresponduje także z ustaleniami Międzynarodowego Forum na temat inkluzywności i równych szans w edukacji, które miało miejsce w Kali (Kolumbia), 11-13 września 2019 r. i zaowocowało przyjęciem Zobowiązania, jak również z założeniami Międzynarodowej Dekady Języków Rdzennych, proklamowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych na lata 2022-2032, której UNESCO będzie międzynarodowym koordynatorem. UNESCO definiuje edukację wielojęzyczną jako “wykorzystywanie dwóch lub większej liczby języków jako narzędzi uczenia się i zdobywania wiedzy”. Termin „edukacja wielojęzyczna” powstał w 1999 roku dla określenia zjawiska posługiwania się co najmniej trzema językami w procesie edukacji: rodzimym dialektem (językiem społeczności lokalnej), językiem ojczystym oraz językami komunikacji międzynarodowej. Dwa pierwsze mają decydujące znaczenie w edukacji, natomiast języki obce niezbędne są dla zrozumienia problemów globalnych, pełnią więc ważną rolę w dorastaniu człowieka do globalnego obywatelstwa. Język ojczysty i języki lokalne to najważniejsze, niezastąpione drogi przekazu kultury, wiedzy i mądrości, natomiast wielojęzyczność ma znaczenie dla realizacji wszystkich celów Agendy Zrównoważonego Rozwoju 2030 i towarzyszących im zadań, nie tylko Celu 4., mówiącego o zapewnieniu powszechnego dostępu do wysokiej jakości edukacji, ale także w kontekście Celów dotyczących rozwoju gospodarczego, zatrudnienia i zdrowia oraz zrównoważonej konsumpcji i zapobiegania zmianom klimatycznym. Istotne jest wspieranie różnorodności językowej w Internecie, a także działania wspierające media lokalne i powszechny dostęp do informacji. |
 | Wstecz |
